معنی اسم منیبا

اسم منیبا در لغت نامه دهخدا
منیب. [ م ُ ] (ع اِ) باران جَود و نیکو بهاری. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). باران سودمند فراوان و نیکو بهاری. (ناظم الاطباء). || (ص ) بازگردنده به سوی حق و توبه کننده. (آنندراج ). بازگشت کننده به سوی خدا. (ناظم الاطباء). آنکه بهر چیزی باخدای گردد. (یادداشت مرحوم دهخدا) : فلما ذهب عن ابراهیم الروع و جأته البشری یجادلنا فی قوم لوط ان ابراهیم لحلیم اواه ٌ منیب. (قرآن ۷۵/۱۱ و۷۴). || آنکه وکیل معین میکند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

اسم منیبا در فرهنگ فارسی
منیب
باران جود و نیکو بهاری باران سودمند و فراوان و نیکو بهاری .
ابو منیب
تابعی است